WEEGSCHAAL

24 September tot 24 Oktober

Een onsje ijdelheid in de ene hand
Gevoel voor rechtvaardigheid aan de andere kant
Een betoverende glimlach, een luchtige tred
Moet het soms nog duidelijker: Ik ben JE van HET!

Iets vrouwelijkers bestaat er op de hele wereld niet
Je moet wel stekeblind zijn als je dat niet ziet
Vaak ook heb ik kuiltjes in beide wangen
Dat is om mijn prooi subtieler te kunnen vangen

De natuur, het is bij herhaling al gezegd
Heeft zich bij mij weinig beperkingen opgelegd
Toch ben ook ik uiteindelijk niet geboren
Uitsluitend en alleen om mijzelf te bekoren

Zo zou ik graag de tijd wat rekbaarder zien
Teneinde degelijk te overwegen wie mijn partner wordt, misschien
Echter dat nu is voor mij, en daar wringt de schoen
Een authentieke lijdensweg, ik bedoel: gewoon een keuze te doen

Het is alsof mijn handen wikken
Zonder wat ik woog eruit te pikken
Het heet, geloof ik, sparen de kool en de geit
En brengt uiteindelijk alleen maar spijt

Zelfs een ezel zou nog wel begrijpen
Dat je je kans toch eens moet grijpen
Maar een schaal blijft aarzelen tussen eten en drinken
Met het risico om uitgeteerd en dorstig, met schip en al te zinken

Zo zie je maar: teveel keus is ook niet alles
Of je op deze aarde nu parterre zit of stalles
Alhoewel, je overziet het geheel natuurlijk beter vanaf de eerste rij
Wellicht blijf ik daarom toch nog maar een paar jaartjes vrij!

© Marie-José VAN DEN HOUT