SCHORPIOEN
24 Oktober tot 23 November
Het is wat later in ’t seizoen
De bladeren vallen, sommige nog groen
Maar in de bossen overheerst het rood-bruin
En wiegen de bomen hun kale kruin
De natuur houdt even haar geheimen vast
En ademt een sfeer die bij haar past
Dat ik hiervan nog steeds genieten mag
Scorpio, kom tevoorschijn, dit wordt me een dag!
Ik zou niet graag een kuddedier zijn
Van wie er dertien gaan in een dozijn
Mijn blauwe blik is als een laserstraal
Geďnteresseerd, bezield, maar wel van staal
Mijn hartstochten heb ik danig in bedwang
Daaraan besteed ik dan ook een leven lang
En mijn nooit aflatende weetgierigheid
Is evenredig aan mijn dédain voor middelmatigheid
Alles of niets is waarvan ik houd
Soms ben ik van vuur, dan weer ijskoud
Ik verenig in mij, als betrof het twee bronnen
De schuchterheid van een kind naast de kracht van elf kanonnen
Nee, ik ben niet bepaald een simpel persoon
Bij mij geen rechtlijnigheid, geen zwart-wit patroon
Soms sterf ik een beetje, desondanks leef ik voort
Op die momenten voel ik mij als een danser op een koord
Eigenlijk ben ik dan ook een kunstenaar
Altijd op zoek naar het hoe, wat, waar
En waarom zou ik ophouden in plaats van door te gaan
Wat ik wil doorgronden heeft nog nooit iemand bestaan
© Marie-José VAN DEN HOUT
|
