TWEELINGEN

21 Mei tot 22 Juni

Ik stel mij voor: Castor, nummer een
Samen met Pollux dus: twee in één
Aan wie hierover enige uitleg vraagt
Zeg ik gaarne: Castor weegt, maar het is Pollux die waagt

Nu gaat het er bij ons steeds maar om
Wie het belangrijkst is en zo ja, waarom
De ene dag meen ik ’t te zijn
De volgende echter is Pollux het brein

Dit spelletje gaat al eeuwen zo
En verspringt zelfs vlugger dan een vlo
Ternauwernood heb ik iets beslist
Of daar is Pollux weer die het betwist

Ook ben ik groot, en is Polluxje klein
Terwijl we toch een eenheid zijn
Want nooit fonkelde ergens een sterrenbeeld
Zo in-verbonden en toch verdeeld

Door ons ruggensteuntje, het zij gezegd
Raakten we zeer aan elkaar gehecht
Als Castor vooruit wil, zegt Pollux nee
Blijf ik dan staan, wil-ie ineens weer mee!

Soms knipogen we bij heldere nacht
Naar de kleine aardbol, wat een pracht!
Wij zien het heus wel, wij hierboven
Hoe jullie je lopen uit te sloven

Al die moeite, al die zorgen
En dat allemaal om de dag van morgen
Nee, dan wij tweeën, zo begaafd
Ruziënd natuurlijk, maar wel beschaafd

Voor ons geen atoombom, geen geweld
Wij zijn en blijven onze eigen held
Wij maken liever geschiedenis, Pollux en ik
Door onze intelligentie en vooruitziende blik

© Marie-José VAN DEN HOUT