Enige tijd geleden zat ik in een duur, Schevenings restaurant, aan tafel met een oude vriendin, die was komen overwaaien uit het buitenland. Ze is een ware kettingrookster, dus namen we plaats in het rokers- gedeelte. Ikzelf vind het een vreselijk iets – iemand die rookt tijdens het eten, maar goed, ik wil ook niet altijd spelbreekster zijn. In de tijd dat ikzelf nog rookte heb ik dat nooit gedaan tijdens een maaltijd, zoiets bederft gewoon je smaakpapillen, en daar ben ik een te grote fijnproefster voor. Bijna naast ons, aan een belendend tafeltje, zaten drie oudere dames, in gezelfschap van een weliswaar ook wat oudere heer, maar het viel me op dat hij bijzonder smaakvol gekleed was, met het gesoigneerde uiterlijk, waar ik nu eenmaal niet ongevoelig voor ben. Alle vier waren in een geanimeerd gesprek gewikkeld.

Toen mijn vriendin en ik zowat halverwege de maaltijd waren – we hadden ook best wel een en ander te bespreken – zag ik uit mijn ooghoek enige agitatie ontstaan aan en om het tafeltje dicht bij ons. Plotsklaps schoof de heer in kwestie zijn stoel ietwat achteruit, ging in een nogal militair aandoende, stramme, houding staan, knoopte zijn jasje dicht en zette koers naar ons. Het was een leuke pief, zoveel is zeker, open gezicht, en een schitterende bos haar. Bij ons tafeltje aangekomen, maakte hij een lichte buiging, keek mij aan en zei: - Na langdurige beraadslaging met mijn vriendinnen, zou ik u willen verzoeken het roken te staken. Het komt op ons zeer onaangenaam over.

Ik was met stomheid geslagen. Niet alleen was niet ik degene die rookte, maar mijn tafelgenote. Verder hadden we nou juist daar plaats genomen waar het roken toegestaan was. Ik keek maar eens naar mijn vriendin, hoe die op de situatie zou gaan reageren, ondertussen wat kruimelend met mijn brood. Maar eerst moest ik een en ander voor haar vertalen, want als rasechte parisienne spreekt ze natuurlijk nauwelijks een andere taal dan frans, laat staan nederlands. Echter, buiten het gebruikelijke “euh ..” om wat tijd te winnen, kwam er nauwelijks iets zinnigs uit, dus besloot ik maar op te treden en vertelde de man dat wij nou juist hier plaats genomen hadden, omdat dit een rokersgedeelte was. Hij putte zich uit in verontschuldigingen en verdween precies zoals hij gekomen was, in stijl.

En wat lees ik in de NRC? Roken maakt je huid grauw en rimpelig en dat geeft je die mooie doorleefde uitstraling. Mensen nemen je daardoor sneller serieus en dat vergroot je sociale status en de kans op een rijk en meeslepend leven.
www.lekkerroken.nl –
Het is BESLIST een mooie gedachte!

© Marie-José VAN DEN HOUT