|
|
Beste Marie José, zal ik zo maar met de deur in huis vallen...
Jaaaaren geleden was ook ik één van de Zeister Internaatsleden (gedurende WOII).
Er zijn van die hap regelmatig reünieen, maar die waren altijd voor de club oud-internisten als geheel.
Ik bespeurde op een gegeven moment dat de ouderen altijd op een kluitje bij elkaar zaten (hoofdzakelijk, maar niet uitsluitend) en maar maakte toen voor mijzelf een besluit een reünie te organiseren, juist voor die ouderen.
Dat realiseerde ik, samen met een maatje hier uit het dorp, een bijeen zijn in 1996, dat werd gelukkig een groot succes.
We moesten 'dat' vaker doen.....
Nou, dus dat niet, (houdt rekening met de moeilijke verplaatsing van mensen tussen 75 en 88 jaar) maar daarvoor in de plaats startte ik later een 3-maal per jaar uitkomend Bulletin, juist voor die oudjes.
In het laatste nummer, dat vorige week de deur uit ging, maakte ik een artikel over 'de jazz in oorlogstijd', mijn internaatsperiode.
Dus ja, het is nu wel duidelijk: daarin paste ook de vermelding van het fenomeen 'De Gil', zoals ik mij nog als de dag van gisteren kan herinneren!Later heb ik met Willem W. nog menig pilsje gedronken in Café Eilders in Amsterdam!
Ik las met genoegen in je Website en dan nog niet eens alles, maar dat komt nog!
Nee, muziek maken, instrumentaal, dat is er nooit van gekomen.
Ik ben grafisch ontwerper en ben daarin nog steeds aktief.
Heb oa. 16 jaar voor Teleac gewerkt en heb vele boekomslagen voor diverse uitgevers ontworpen.
Als je belang stelt in mijn jazz-artikeltje, stuur ik je dat per volgend mailtje op.
Tot verderop, Ardi Ardi G. de Haas, evertsenlaan 28 Son & Breugel G.
G.haas2@chello.nl
 |
|
|
|
|
